در چهارمین سالگرد بازگشت طالبان به قدرت، زنان معترض و فعالان حقوق بشر، قطعنامهای جهانی صادر کردند که اقدامات طالبان را محکوم میکند. این قطعنامه محدودیت شدید زنان در آموزش، کار و حضور عمومی، آموزش کودکان به آموزههای «تروریستی» و تبعیض علیه اقوام و مذاهب را یادآور شده و هشدار داده است که اقدامات طالبان میتواند «جنایت علیه بشریت و تروریسم ساختاری» محسوب شود. قطعنامه از دولتها خواسته است هیچ تعامل یا عادیسازی روابط با طالبان نداشته باشند، کمکهای بشردوستانه شفاف باشد و بازگرداندن اجباری پناهجویان ممنوع شود. سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری نیز فراخوانده شدهاند تا پیگرد جنایات طالبان و حمایت از قربانیان را تضمین کنند. فعالان هشدار دادهاند که ادامه سلطه طالبان تهدیدی جدی برای حقوق زنان و آزادی بیان است و خواسته اند جامعه جهانی خواستههای زنان افغانستان را قربانی منافع سیاسی نکند. همزمان، گروهی از شهروندان افغانستان در وین، پایتخت اتریش، در برابر سفارت آلمان تجمع کردند و از این کشور خواستند هرگونه تماس با طالبان را قطع کرده و به آن مشروعیت ندهد. معترضان تأکید کردند که طالبان با زور قدرت را تصاحب کرده و هیچ مشروعیت داخلی یا بینالمللی ندارند. در قطعنامهیشان آمده است که مشروعیتبخشی به طالبان مغایر با اصول بینالمللی و حق تعیین سرنوشت مردم افغانستان است. آنان افزودند که طالبان سیاست «آپارتاید جنسیتی» اجرا کرده، مرتکب قتلهای فراقانونی و پاکسازی قومی شده و آزادیها را سرکوب میکند. تعامل با طالبان، به گفته معترضان، خیانت به ارزشهای بنیادین اتحادیه اروپا و عادیسازی جنایتهای بینالمللی است. معترضان از آلمان و دیگر کشورهای اروپایی خواستند مسیرهای امن مهاجرت را برای افراد در معرض خطر فراهم کنند و رهبران طالبان را تحت پیگرد قانونی جهانی قرار دهند.
