سازمان ملل متحد در بیانیهای به مناسبت چهارمین سالگرد قدرتگیری طالبان اعلام کرد که امید به زندگی و سطح سلامت زنان افغانستان کاهش یافته و طالبان تاکنون نزدیک به ۱۰۰ فرمان محدودکننده علیه زنان صادر کردهاند که پیامدهای ویرانگری بر زندگی آنان داشته است. بر اساس این گزارش، بیش از ۷۸ درصد زنان افغانستان نه به آموزش دسترسی دارند و نه شغلی در اختیار دارند. ادامه تحصیل برای دختران عملاً ناممکن شده و یافتن کار برای زنان بسیار دشوار است. این شرایط، نیمی از نیروی کار بالقوه کشور را از چرخه اقتصاد حذف کرده و بحران اقتصادی را تشدید کرده است. سازمان ملل هشدار داده که نرخ مرگومیر مادران تا سال ۲۰۲۶ به دلیل نبود خدمات درمانی مناسب برای زنان، ممکن است ۵۰ درصد افزایش یابد. سیاستهای تبعیضآمیز طالبان، از جمله ممنوعیت آموزش عالی زنان و محدودیت مراجعه به پزشکان مرد، عامل اصلی این وضعیت است. همچنین افزایش ازدواجهای کودکان و خشونت خانگی در افغانستان نگرانکننده است و برخی مقامهای طالبان در اجرای ازدواجهای اجباری دخالت دارند. ۶۲ درصد زنان احساس میکنند در تصمیمگیریهای خانوادگی نقشی ندارند. سوزان فرگوسن، مسئول دفتر زنان سازمان ملل در افغانستان، این محدودیتها را تهدیدی فراتر از افغانستان خوانده و هشدار داده است که ادامه سرکوب زنان افغان میتواند به معنای چشمپوشی جهانی از حقوق زنان و دختران باشد.